Opuszczony Zakład dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Żydów Zofiówka

Tak szybko rosną...

#1. Ktoś widział moje zęby?

Dzisiaj m.in. buddyjscy mnisi idący z duchem czasu, dziwna dieta rodem z Australii oraz wynalazek, który obrócił się przeciwko jego twórcy.

#1.

Z Warszawy dojedziesz tu komunikacją miejską w pół godziny, a na obiekt wejdziesz bez żadnego problemu.

#1.

Zakład powstał w 1908 roku i przez kolejne trzy dekady wciąż był rozbudowywany. Zaraz przed wojną mieścił już niemal 300 pacjentów i warto zauważyć, że w tamtych czasach leczenie chorób psychicznych w podobnych zakładach było jeszcze nowością. Trafiali tutaj przeważnie biedniejsi żydzi, a ich pobyt finansowały im gminy z których pochodzili.

#2.

Miejsce jest opuszczone i narosły wokół niego różne legendy, jednak nie powinniśmy traktować tego miejsca niczym szpitala psychiatrycznego z horrorów. Nie chodziło tu o dokonywanie okropnych eksperymentów medycznych, czy izolowanie ludzi w pokojach bez klamek. Pacjenci przydzielani byli do różnych prac, a głównym celem placówki było przywrócenie ich do funkcjonowania w społeczeństwie, a nie wiercenie co raz to nowych dziur w czaszce w trakcie lobotomii.

#3.

Wszystko zmieniło się z nadejściem drugiej wojny światowej. Już w 1940 roku stan placówki był opłakany. Panował tu głód i pospolity nazistowski zamordyzm.

#4.

W sierpniu 1942 roku zdecydowano o likwidacji zakładu w iście hitlerowskim stylu. Zlikwidowano go razem z pacjentami i personelem. W ciągu jednego dnia zamordowano tu około 120 osób.

#5.

Część personelu nie chciała dać Niemcom i Ukraińcom satysfakcji z odebrania im życia i podjęła próbę ucieczki karetką. Próba była udana, ale karetka nie pomieściła wszystkich. Pracownicy, którzy pozostali na miejscu, popełnili samobójstwa.

#6.

W 1943 naziści znów dali popis swoich umiejętności i zapędów, otwierając w Zofiówce instytut mający na celu "odnowienie krwi niemieckiej" i "hodowlę nordyckiej rasy nadludzi".

#7.

Niemcy sprowadzili tutaj najlepszy dostępny im sprzęt, czyli wszystko to, co udało im się przywieźć z zajętej Warszawy.

#8.

Po wojnie w zakładzie leczono gruźlicę. Historia jednak lubi zataczać koła i od 1985 roku przywrócono miejscu starą nazwę (Zofiówka) i znów leczono tu schorzenia neuropsychiatryczne.

#9.

Dziś każdy może odwiedzić to miejsce. Zofiówka znajduje się w podwarszawskim Otwocku, a na teren obiektu można wejść właściwie bramą główną. Oczywiście pamiętajmy o tym, że budynek jest opuszczony i poza jakąkolwiek kontrolą, więc każde wejście na jego teren wiąże się z różnymi niebezpieczeństwami.